қоңды

I

син.: күйлі, қомды, семіз, құр көне.

Денесін май басқан, жегілмеген, мінілмеген.

Жүргенбай біздерге қоңды қойларды қолымен нұсқап көрсетті (С.Мәуленов).

II

син.: ауқатты

Ол өзі мұнда кейін келген, осылардың ішіндегі ең қоңдысы болатын (Т.Ахтанов).